เที่ยวที่ อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย

เวียงกาหลง

เมืองโบราณจำลอง(เวียงกาหลง)   ซึ่งเป็นศูนย์พัฒนาศีลธรรมเวียงกาหลงเป็นการจำลองเมืองเวียงกาหลง เป็น โมเดล มีข้อมูลและเรื่องราวที่เกี่ยวกับเวียงกาหลงซึ่งมีชื่อเสียงเรื่องเครื่องเครือบดินเผาเครื่องเครือบดินเผาเวียงกาหลง นอกจากจะมีความสวยงามตามแบบศิลปะล้านนาแล้ว ผลงานทุกชิ้นยังแฝงไว้ด้วยเรื่องราวแห่งพุทธศาสนา ตามตำนานพื้นเมืองเรื่องการกำเนิดพระพุทธเจ้า 5 องค์ ซึ่งเล่ากันสืบต่อมาว่า ครั้งหนึ่งเมื่อพระพระโพธิสัตว์ได้ปฏิสนธิในครรภ์ของแม่พญากาเผือก พร้อมกันถึง 5 พระองค์เป็นจำนวนไข่ 5 ฟอง บริเวณต้นมะเดื่อริมฝั่งแม่น้ำคงคา ระหว่างที่แม่กาเผือกได้ออกไปหาอาหารให้ลูกน้อยอยู่ในเวียงกาหลงนั้นำด้เกิดอาเพศพิบัติพายุพัดกระหน่ำ เป็นเหตุให้แม่กาเผือกหาทางออกจากเวียงแห่งนี้ไม่ได้ ส่วนไข่ทั้ง 5 ฟอง ก็ได้ถูกกระแสน้ำพัดหายไป จนถูกสัตว์ต่าง ๆ นำไปเลี้ยง จนอายุได้ 12 ปี ทั้ง 5 พระองค์จึงได้บำเพ็ญเพียรบารมีสำเร็จตามปณิธาน วันหนึ่ง ขณะที่ 5 พระองค์ได้บำเพ็ญตนเป็นฤาษีอยู่ในป่านั้น ก็เกิดเหตุอัศจรรย์ทำให้เดินทางมาพบกันโดยิได้นัดหมาย และถามไถ่จนทราบว่าแต่ละพระองค์ต่างก็มีแม่เลี้ยงเลี้ยงกันหมด จึงได้อธิฐานตั้งจิตเพื่อตามหาแม่ที่แท้จริงด้วยแรงอธิฐานแม่พญากาเผือกจึงปรากฎต่อหน้าพระฤาษีทั้ง 5 จากนั้นแม่พญากาเผือกจึงได้ใช้ขนของตัวเองฟั่นเป็นไส้ประทีปสัญลักษณ์ตีนกาเพื่อเอาไว้จุดสักการะผ่านแม่น้ำคงคา ในวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เรื่องราวอันเป็นตำนานการเกิดพระพุทธเจ้าเหล่านี้ได้ถูกถ่ายทอดผ่านปลายฝีพู่กันลงบนเครื่องเคลือบดินเผาเวียงกาหลง โดยใช้ลวดลายโบราณผสมกับลายประยุกต์ร่วมสมัย ด้วยเหตุนี้ เครื่องเคลือบดินเผาเวียงกาหลง จึงเป็นเอกลักษณ์ของเครื่องปั้นดินเผาล้านนาที่มีอายุกว่า 1,400 ปี จนมีผู้นิยมเก็บสะสมไว้มากที่สุด
 จาก http://www.muangthai.com/thaidata/85416

วังมัจฉา  หรือที่ชาวบ้านเรียกกันอีกชื่อหนึ่งว่า “อ่างเก็บน้ำห้วยย่าคำมา” เป็นแหล่งอนุรักษ์พันธุ์น้ำจืดขนาดใหญ่อีกแห่งหนึ่งในภาคเหนือ และเป็นเขตอภัยทานของวัดพระธาตุแม่เจดีย์ อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย เป็นอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ มีปลาน้อยใหญ่นับล้านตัวเพราะเยอะมาก อย่างเช่น ปลานิล ปลาบึก ปลาดุก ฯลฯ และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม มีทิวทัศน์ที่สวยงาม


สถานที่แนะนำ อำเภอเวียงป่าเป้า  ศูนย์ หัตถกรรม เครื่องปั้นดินเผาเวียงกาหลง
ตั้งอยู่ที่ หมู่ที่ 2 บ้านเวียงธรรมอัมรินทร์ ต.แม่เจดีย์ อ.เวียงป่าเป้า จ.เชียงราย 50140
ประวัติการจัดตั้ง 
ศูนย์ส่งเสริมศิลปหัตถกรรมเวียงกาหลงฯ ก่อตั้งโดยพระครูธรรมสาธิต โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อฟื้นฟูและอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นเกี่ยวกับการทำเครื่องปั้นดินเผาของเวียงกาหลงที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ และเพื่อเป็นสถานที่ฟื้นฟูจิตใจของเยาวชนที่มีปัญหาติดยาเสพติดในสำนักปฏิบัติธรรมเวียงกาหลง

จากhttp://www.biogang.net/product_view.php?uid=60023&id=131791
 http://www.mcc.cmu.ac.th/agbus/craft/case/page/ware/ware_case_02.htm

     สถาที่อำเภอเวียงป่าเป้า

                            จาก      https://www.youtube.com/watch?v=HYDYgMuEGVg



จากhttps://www.youtube.com/watch?v=8O11bnISBS4

ประวัติ

อำเภอเวียงป่าเป้า เป็นเมืองเก่าแก่ อายุไม่ต่ำกว่า 200 ปี เจ้าอินทวิชยานนท์ ผู้ครองเมืองเชียงใหม่ เป็นผู้ก่อตั้งโดยมอบหมายให้พระยาไชยวงค์ นำราษฎรชาวเชียงใหม่ขึ้นมาถางป่าอ้อหญ้าไซ ซึ่งอยู่ห่างตัวอำเภอไปทางใต้ แล้วสร้างเมืองชื่อว่า “เมืองเฟยไฮ” และพระยาไชยวงค์( ต้นตระกูล "บุญชัยวงศ์" ในปัจจุบัน )เป็นเจ้าผู้ครองเมือง ต่อมาประมาณปี พ.ศ. 2430 พระยาไชวงค์เห็นว่าเมืองเฟยไฮเป็นที่ราบลุ่ม พอเข้าฤดูฝนน้ำจะท่วมประจำทุกปี จึงให้ราษฎรขึ้นมาถางป่าไม้ที่มีไม้เป้า(เป้าน้อย ซึ่งเป็นสมุนไพรชนิดหนึ่ง) แล้วตั้งขึ้นเป็นเมืองชั่วคราว ในปี พ.ศ. 2440 พระยาไชยวงค์ได้ถึงแก่กรรม พระยาเทพณรงค์ (ต้นตระกูล”ทาอุปรงค์”ในปัจจุบัน ) ผู้เป็นบุตรเขย ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าผู้ครองเมืองป่าเป้าสืบแทน และได้ใช้อิฐก่อเป็นกำแพงเมือง (ปัจจุบันจะเห็นร่องรอยบริเวณวัดป่าม่วง - วัดศรีคำเวียง) และตั้งชื่อเมืองว่า”เวียงป่าเป้า” ต่อมาพระยาเทพณรงค์ ได้ถึงแก่กรรม พระยาขันธเสมาบดี ( ต้นตระกูล ”ธนะชัยขันธ์” ในปัจจุบัน ) ซึ่งเป็นน้องเขยได้รับการแต่งตั้งให้ครองเมืองสืบแทน ประมาณปี พ.ศ 2448 พวกเงี้ยว (ไทยใหญ่) ได้ก่อจารจลขึ้นที่ตัวเมืองเชียงรายและเชียงใหม่ ได้ขึ้นอยู่ในเขตปกครองของอำเภอแม่พริก (บ้านแม่พริก อำเภอแม่สรวยในปัจจุบัน และต่อมาอำเภอแม่พริกได้ย้ายมาอยู่ริมน้ำแม่สรวย และขนานนามใหม่ว่าอำเภอแม่สรวย )อำเภอเวียงป่าเป้าเป็นอำเภอหนึ่งซึ่งอยู่ทิศใต้ของจังหวัดเชียงราย จากทั้งหมด 16 อำเภอ 2 กิ่ง อยู่ห่างจากตัวจังหวัด 90 กิโลเมตร การคมนาคมสะดวก ด้วยถนนลาดยาง ทางหลวงหมายเลข 118 ระยะทาง 180 กิโลเมตร จากจังหวัดเชียงราย – จังหวัดเชียงใหม่ และทางหลวงหมายเลข 1035 จากเขตเทศบาลแม่ขะจานไปยังอำเภอวังเหนือ ถึงจังหวัดลำปาง ยาวประมาณ 120 กม. และทางหลวงหมายเลข 1150 จากตำบลบ้านโป่งเทวีไปยังอำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ ยาวประมาณ 53 กม.ลักษณะที่ตั้งของอำเภอเป็นที่ราบระหว่างภูเขา มีแม่น้ำไหลผ่านจากภูเขาผีปันน้ำ( ดอยนางแก้ว ) เรียกแม่น้ำลาว ไหลลงสู่แม่น้ำกก โดยผ่านอำเภอแม่สรวย อำเภอแม่ลาว อำเภอเมือง และอำเภอเวียงชัย ตามแผนที่สากลจะอยู่ประมาณ ละติจูดที่ 15 – 19 องศาเหนือ ลองติจูดที่ 99 องศาตะวันออก สูงกว่าระดับน้ำทะเล 547 เมตร พื้นที่ทั้งหมดประมาณ 1,217 ตร.กม. หรือ 765,625 ไร่ เป็นพื้นที่เพาะปลูกประมาณ 205,353 ไร่พื้นที่ป่าไม้ 560,272 ไร่


        







เขียนโดย ไม่มีความคิดเห็น:
ป้ายกำกับ:
สมัครสมาชิก: บทความ (Atom)